Toespraak voorzitter tijdens Nieuwjaarsreceptie

Beste eerste ondervoorzitter van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement,
Beste voorzitter van de Cocof,
Beste ondervoorzitter van de Raad,
Beste ministers en collegeleden,
Beste parlementsleden,
Dear ambassadors,
Beste mensen van alle administraties en organisaties die elke dag werken voor Brussel,
Beste Brusselaars en vrienden van Brussel,

Namens mijn collega’s van het Bureau, het Uitgebreid Bureau en medewerkers van de Raad: welkom op de receptie van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Allereerst: mijn beste wensen aan iedereen! Een nieuw jaar: dat zijn 365 dagen om het verschil te maken. Elke vier jaar krijgen jullie er zelfs een extra dag bij. Dat zijn dus dit jaar 366 dagen om het verschil te maken voor je naasten en voor Brussel.
Ik wens u allen veel plezier en een goede gezondheid in 2020.

Chers amis, chers collègues,
Je veux souhaiter la bienvenue aux amis francophones qui sont nombreux à avoir répondu présent à notre invitation. C’est un honneur de vous recevoir pour vous souhaiter à notre tour, une belle et heureuse année 2020. Je vous souhaite vivement d’être heureux et que vous puissiez être la personne qui réveillera le soleil endormi dans le cœur de beaucoup de gens. (Isabelle Boulay).

I also want to welcome our English speaking friends. Dear ambassadors, consuls and other esteemed guests. We are happy to welcome you here for the New Year reception of the parliament of Brussels’ Dutch-speaking community.
As I already told you in Dutch, this year we have 366 new days, new opportunities to make a difference, for our loved ones, for this city and for a peaceful world.
In Brussels the minorities are the majority. The Flemish community is such a minority, and so are a lot of your communities. I hope that we can work together, in the years to come, to make this diversity a more powerful force for Brussels.
Thank you for your presence here today and I wish you all the best in 2020.

Dames en heren,

Zoals u ziet, wordt deze speech vandaag vertaald naar Vlaamse Gebarentaal.
Elkaar verstaan is de voorwaarde om Brussel leefbaar te maken voor iedereen. Daarom moeten we investeren in taalonderwijs. Maar we moeten ook zorgen dat we rekening houden met de 100.000 Brusselaars die minder goed tot helemaal niet horen. Ik wil deze Raad ook op dit vlak zo toegankelijk mogelijk maken.

Bedankt aan de VGC-school Kasterlinden en het VGC-Revalidatiecentrum De Poolster om aanwezig te zijn vandaag. Zij geven kinderen met gehoorproblemen of andere beperkingen alle kansen op een mooie toekomst.
Ze verdienen een applaus.

Beste Brusselaars,

We zijn hier samen om het glas te heffen op elkaar, op de RVG en op de VGC.
In dit huis, de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie, debatteren 17 Nederlandstalige parlementsleden met drie verschillende collegeleden over Brussel en over wat de Vlaamse Gemeenschapscommissie moet doen. Die VGC is een kleine overheid zegt men altijd. Maar ze is zeer belangrijk voor veel mensen.

Ik geef u enkele cijfers om dat aan te tonen:

• De VGC is verantwoordelijk voor 300.000 Brusselaars;
• Ze heeft een jaarlijks budget van 200 miljoen euro;
• Er zijn meer dan 700 VGC-ambtenaren actief in administratie, gemeenschapscentra, scholen, in de uitleendienst…;
• De VGC werkt voor 100.000 scholieren, studenten en cursisten;
• Voor honderden kunstenaars en socioculturele verenigingen;
• Voor de 400.000 mensen die elk jaar in de gemeenschapscentra passeren;
• Voor ontelbare gezinsondersteuners, welzijnswerkers, sportcoaches, kinderverzorgers, straathoekwerkers, leerkrachten, voor onze senioren en zeker voor de mindervaliden.

De VGC heeft een zeer directe impact op het leven van veel Brusselaars.
Ik ben zelf een kind van de VGC. Het is dankzij het Nederlandstalig jeugdwerk dat ik nu ben, wie ik ben. En dat ik de kans heb gekregen om dit Huis te kunnen leiden.
Voor de mensen die dat niet weten: ik heb 8 jaar in jeugdhuis Centrum West gewerkt in Sint-Jans-Molenbeek. Ik heb heel veel mooie mensen ontmoet, maar drie daarvan zijn zeer bijzonder.
Priester Van Holsbeek was voorzitter van Centrum West. Hij heeft mij verplicht een intensieve cursus Nederlands te volgen; Vic Anciaux gaf me een kans in de politiek; en de mooiste van allemaal: mijn vrouw Nathalie… 25 jaar en vijf kinderen later ben ik nog steeds dolverliefd op haar. Dank u ma chérie om aanwezig te zijn vandaag met onze 4 dochters.
De VGC en het Nederlandstalig werkveld geeft mensen vleugels. Ik wil jullie daarvoor vanavond allemaal bedanken.

Beste vrienden,

Na de verkiezingen is een nieuwe meerderheid aan de slag. De RVG telt twee nieuwe fracties: Agora met Pepijn Kennis en PvdA met Jan Busselen. Maar ook veel nieuwe gezichten.  Zoals Juan Benjumea Moreno, Lotte Stoops en Soetkin Hoessen voor Groen, Mathias Vanden Borre en Gilles Verstraeten voor N-VA, en niet te vergeten Hilde Sabbe en Els Rochette van one.brussels-sp.a. De oude krokodillen hoef ik hier niet meer te vernoemen.
De voorbije maanden voerden we hier al scherpe debatten: over onderwijskwaliteit, over cultuur, over armoede. Cruciale debatten als we zien dat in België 15 % onder de armoederisicogrens leeft, in Brussel is dat 1 op 3. Om dat concreet te maken: dat is minder dan 1.100 euro/maand om alles mee te doen.
Het is nu al duidelijk dat de relatie Vlaanderen/VGC ook hoog op de agenda zal staan. Terecht. Goede afspraken maken goede vrienden. Ik ben blij dat onze Brusselminister in de Vlaamse Regering, Benjamin Dalle, aanwezig is vandaag.
De VGC heeft van de Brusselse kiezers een mandaat gekregen om eigen keuzes te maken. Ze is afhankelijk van Vlaanderen, maar evengoed (en financieel zelfs meer) van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Elk gesprek over de relatie Vlaanderen/VGC moet daarom een dialoog zijn tussen partners met respect voor elkaars autonomie.

Beste Brusselaars,

Deze Raad, de RVG, moet een open huis zijn. Daar zal ik als voorzitter en met onze ondervoorzitter mevrouw Soetkin Hoessen over waken.
• Het educatief programma ‘puzzelbrussel’ laat elk jaar meer dan 6.000 jongeren kennismaken met Brussel en de Belgische politiek.  Misschien moeten we deze werking ook uitbreiden. Minder dan 5 % van de Vlaamse ambtenaren die in Brussel werken, wonen in Brussel. Onbekend maakt onbemind. De RVG kan helpen om die 95 % onze mooie stad beter te leren begrijpen. Misschien komen er dan wel enkelen hier wonen.
• Dat we een open huis zijn, betekent dat we openstaan voor de andere taalgemeenschap. Met mijn collega van de Cocof, Madame Magali Plovie, zullen we de volgende maanden nauw samenwerken rond concrete thema’s, om te beginnen de Brusselse cultuur.

Beste Vrienden,

De RVG zal meehelpen om burgers meer inspraak te geven. Participatie is een prioriteit voor dit College. Ze heeft daarin een partner aan de RVG. Morgen stelt het College in de RVG de participatiemethode voor, die input zal geven voor haar meerjarenplan. We zullen dit debat live streamen en op onze website (www.raadvgc.be) zetten zodat jullie kunnen nagaan hoe de VGC burgers zal laten meebeslissen.

Beste Brusselaars,

2019 was een bewogen jaar en ook 2020 begint turbulent. De wereld staat op veel plekken in brand. Letterlijk in Australië, figuurlijk in het Midden-Oosten. Er leeft een gevoel van onzekerheid. Door grote verhalen als de klimaatopwarming, de Brexit, of de federale regeringsvorming. Maar ook onzekerheid dichterbij: de prijs van het dagelijks leven, de vervuiling op straat, gemiste kansen door discriminatie, een plek op een school, onbetaalbare medicijnen, verkeersonveiligheid. Enkele dagen geleden nog las ik in het Nieuws over een jong meisje dat zelfmoord pleegde omwille van pestgedrag. Ik word hier ziek van. We moeten alert blijven: ik dank onze onderwijsinstellingen om deze problematiek ernstig te nemen. Dames en heren, het zorgt voor stress bij veel mensen.

Tegelijk is er veel om hoopvol over te zijn. Jongeren worden niet apathisch door de grote uitdagingen. Ze komen samen om de boel door elkaar te schudden. Veel menselijke miserie zorgt voor grote solidariteit onder de bevolking.
We zien dat steeds meer mensen een job hebben, ook laaggeschoolden. De stedelijke ruimte wordt leefbaarder. Er is meer plaats voor ontmoeting op onze straten en pleinen.

Ik krijg ook hoop door de tolerantie in deze stad. Brussel is na Dubai de meest diverse stad. Meer dan 180 verschillende nationaliteiten. Pascal Smet gaat als collegelid voor diversiteit en etnische minderheden veel kunnen betekenen voor wie echt wil samenleven en respect hebben voor ieders cultuur of achtergrond.
Om die tolerantie te beschermen moeten ook wij werken aan meertaligheid. Nog niet zo heel lang geleden was er discriminatie en argwaan tegenover andere talen. Nu voel ik meer en meer respect voor de andere officiële Brusselse taal. Dat moeten we koesteren en stimuleren, ik dank Brussels minister Sven Gatz voor zijn initiatieven rond meertaligheid.
We mogen daarbij niet vergeten dat taal bovenal emotie is, een middel om goed samen te leven. Het is niet enkel: de ‘snelste weg naar een job’.

Dames en Heren,

• Het is vervelend om je buurman niet te verstaan.
• Je voelt je schuldig als je de leraar van je dochter niet kan volgen.
• Radeloos als je de brieven van de gemeente niet begrijpt.
• In paniek als een verpleger of politieman of vrouw je niet verstaat als je ze nodig hebt.
• Mijn eigen kinderen weten dat ik echt kwaad ben als ik in het Frans begin, een taal waarin ik minder naar de juiste woorden moet zoeken.

Brussel is de hoofdstad van Vlaanderen. We willen dat Vlaanderen meer investeert in Brussel. Dan moeten we ook kunnen garanderen dat Nederlandstalige Brusselaars, maar ook Vlamingen die naar Brussel komen voor het plezier of om te werken, bediend worden in eigen taal. Zeker op de momenten dat emoties hoog oplopen, zoals in een ziekenhuis of politiekantoor, en je niet in staat bent om naar de juiste woorden te zoeken in een taal die je minder machtig bent. Dit gaat om respect voor de Vlaamse Gemeenschap.

Meer meertaligheid zal uiteindelijk zorgen voor gelukkigere Brusselaars. Daar ben ik er zeker van.

Dames en heren,

Laten we elk vanuit onze métier samenwerken om alle Brusselaars en vrienden van Brussel in 2020 gelukkiger te maken.

Ik wil tenslotte nog enkelen bedanken.
Mijn voorgangster Carla Dejonghe heeft dit Huis, de RVG, 8 jaar met succes geleid. Bedankt daarvoor.
Bedankt aan de collegevoorzitter mevrouw Elke Van den Brandt, en ja de Big boss is een vrouw, en de collegeleden de heren Sven Gatz en Pascal Smet voor hun inzet.
Bedankt aan de leerlingen en leraren van Coovi voor het lekkere eten en drinken, de vlotte bediening en mooie bloemdecoratie op de tafels in de zaal.
Bedankt ten slotte aan de medewerkers van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, de Raad en de militaire politie voor het vlot organiseren van deze receptie maar ook zeer zeker onze griffier, mevrouw Patricia Coppens, voor de aangename samenwerking.

En nu smakelijk en santé, op het nieuwe jaar!